Τζείνες οι στιγμες...στο Ιnterview

Τζείνες οι στιγμές που πάεις σε ίντερβιου για δουλειά, με ύφος 10 καρδιναλίων τζαι επαγγελματισμό στο φουλ (λέμε τώρα) τζαι στο τέλος φέφκωντας λαλείς του υπευθυνου "Έγινε Γιώργο ΜΟΥ".

Τζείνες οι στιγμές που είσαι άνεργη, αναγκαστικά πάεις σε μια δουλεια που εννεν του κλάδου σου, μάσιεσαι να πείσεις τον εργοδότη ότι θελεις να αλλάξεις κλάδο, θωρεί σε περίεργα, διά σου την δουλειά τζαι απαιτείς που την μάνα σου να σε χειροκροτήσει τζαι να σου δώσει όσκαρ ηθοποιίας.

Τζείνες οι στιγμές που πάεις ίντερβιου για δουλειά τζαι αντιλαμβάνεσαι ότι ο τύπος που σου κάμνει το ιντερβιου εν κατέχει τζαι πολλά που το πόστο σου, λαλεί σου το τζαι εσύ συνεχίζεις απτόητη να χρησιμοποιείς όρους ακαταλαβίστικους για τζείνον, έτσι για το γαμώτο!

Τζείνες οι στιγμές που πάεις ίντερβιου, το cv σου εν στα αγγλικά, κανένας που τους υπευθυνους εν καταλάβει τίποτε, (τα αγγλικά τους θκυο ένουν), παίρνεις υφάκι "τρώτε την ώρα μου, είσαστε ηλίθιοι, θυμίστε με γιατί ήρτα δαμέ",  προσλαμβάνουν σε γιατί εισαι overqualified, αλλά ο μισθός εν underpaid.

Ετυχε σας τζιεσάς να πάτε σε ιντερβιου τζαι να σας πουν με χαριτωμενιά ότι αν δείτε τζαι κανένα χαρτούι κάτω εν καλό να σιήψετε να το πιάσετε;
Εν ήξερα πως έπρεπε να ήταν η φατσα μου τζεινη την ώρα, αλλά ρε σκατομαλάκα αν δεν με δεις να το θκιασιελλώ μεν μου πεις τιποτε!