Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010

Myself & I

H ζωή μου νιώθω πως εμοιράστηκεν στα θκυό!
Την πραγματική τζαι την μη πραγματική! Εν θα πω ψευτικη γιατι εν την νιώθω έτσι!
Εν η ζωή μου που πραγματικά ζω τζαι υπάρχω τζαι η ζωή στο μπλογκ! Εν ξέρω αν εν καλό ή κακό τζαι προς το παρόν εν με κόφτει γιατί εν με επηρεάζει με κακό τρόπο!
Εν αμέλησα τίποτε στη ζωή μου την πραγματική, αντιθέτως εγέμωσα την με κάτι ενδιαφέρον , με κάτι που το γουστάρω τζαι με κάτι που εν εφαντάστηκα ποττέ πως θα μπορεί να εξελιχτεί!
Κάθε μέρα πάω δουλειά, κάθε μέρα κάμνω ότι έκαμνα τζαι πριν το μπλογκ εκτός που το να πλήττω τόσο πολλά! Τωρά πλήττω 2-3 ώρες πιο λλίον τζαι εκτός τούτου ξαλαφρώνω που τις σκέψεις!
Εδημιουργήθηκε ένας κόσμος με φίλους, με γνωστούς, με ανθρώπους που ανταλλάσσω απόψεις, συμβουλές τζαι εν ξέρω πως αλλιώς μπορεί να συνεχιστεί ή θα τελιώσει!

Γράφω πράματα που ελαλούσα ή ακόμα εν είπα στους κολλητούς μου φίλους! Θκιαβάζουν τα ανθρώποι που εν τους ξέρω τζαι εν με κόφτει ποιοι ένουν! Εν με πειράζει η ανωνυμία! Εν θεωρώ κανένα ανώνυμο! Καθένας έσιει τον χαρακτήρα του τζαι φαίνεται που τα γραψιμιά του! Άλλος αυστηρός, άλλος σοβαρός, άλλος κόζιν, άλλος χαλαρός, άλλος κοινωνικός, άλλος απρόσιτος όπως τζαι στον πραγματικό κόσμο! Τούτοι οι ανθρώποι υπάρχουν τζαι στον πραγματικό κόσμο απλά εν έιχαμε την τύχη να γνωριστούμε ποτζεί τζαι γνωριζούμαστεν ποδά! Εν ξέρεις την φάτσα κανενού, το στυλ κανενού τζαι είσαι πιο καθαρός να δεις μεστην ψυσιή του! Εν σε επηρεάζουν ούτε τα κιλά του, ούτε η φάτσα του, ούτε τα ρούχα του, ούτε το αυτοκινητο που κρατά! Σαν να τζαι εν είμαστε ανθρώποι αλλά ψυσιές!

Μακάρι να ήταν τζαι η ζωή μας έτσι! Νομίζω στο μπλογκ ζούμε λίην που την μαγεία των τυφλών! Εν ξέρεις ποττέ με ποιο μιλας , τι φορεί τζαι ίνταλως ένει! Απλά καταλάβεις τις προθέσεις του τζαι αν σου χαμογελά που τα γραψιμιά του, τζαι που τις λέξεις που βάλλει με σειρά για να σου μεταφέρει ένα συναίσθημα του μια σκέψη του! Οι τυφλοί αντιλαμβάνουντε τα τούτα που τον ήχο της φωνής σου, που το πόσο κοντά τους είσαι τζαι εν ξέρω πως αλλιώς!

Εν έχω παράπονο που τους φίλους μου στην πραγματική ζωή! Κανένα! Ξέρω ότι άμα χρειαστώ κάτι εννα με βουρίσουν, γιατί εξανακάμαν το! Το ίδιο τζαι εγώ για τζείνους! Απλά εν βρεθούμαστεν συχνά! Καθένας έσιει τα δικά του, τις δουλειές του, την οικογένεια του τζαι η ηλικία μας ίσως να κατατάσσει την φιλία σε άλλο σκαλί, αφού έχουμε άλλες προτεραιότητες! Στην ηλικία των 20 οι φίλοι εν αλλίως! Είσαι ούλλη μέρα μαζί τους! Έσιεις τον χρόνο να πεις εκατομμύρια πράματα! Εζήσαμεν το τζαι εμείς! Σήμερα τζαι να βρεθείς με τους φίλους σου, ώσπου να πει ο καθένας τι έκαμε που την τελευταία φορά που εβρεθηκετε πρέπει να φυεις τζαι επέρασε η ώρα! Το μπλογκ νομίζω καλύφκει τζείνη την αναγκη που εν σου προσφερετε πιον στην ζωή! Να έσιεις τους φίλους σου 20 ώρες το 24ωρο δίπλα σου, να τους πρίζεις τζαι να σε πρίζουν! Να συμφωνείς, να διαφωνείς να σιέρεσαι, να γελάς τζαι καμμιά φορά να ξιτιμάζεστε!

Το πιο φοιτσιάρικο εν ότι τζαι σε τούτη την μη πραγματική ζωή αρχίζουν να δημιουργούνται γνωριμίες, φιλικοί δεσμοί, παρέες, τζαι αρκέφκεις να τους νιώθεις μέρος της ζωής σου!
Επιδιώκεις να φκεις μαζί τους να γνωριστείς, να πιεις θκυο μπύρες τζαι να μεν κάμνεις οικονομία στα γράμματα τζαι σε τζείνα που εννα πεις, γιατί εν θα σε χωρέσει το comment box! Εν σε κόφτει πάλε ίνταλως εννα εμφανιστούν! Εν σε κόφτει το περιτύλιγμα τους γιατί εσύ ξέρεις εκ των προτέρων το περιεχόμενο τζαι έγκρινες το προπολλού! Διερωτείσαι που ήταν τούτα τα πλάσματα μεστην ζωή τόσο τζαιρό τζαι εν έτυχε να τα γνωρίσεις! Αντιλαμβάνεσαι ότι ή ηταν δίπλα σου τζαι ίσως ήταν θέμα χρόνου να γνωριστείτε ή πολλά μακρυα τζαι εν θα γνωρίζεστουν ποττέ!

Η μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ των θκυό κόσμων εν ότι στα μπλογκς, ξέρεις με ποια ψυσιή μιλάς ενώ στον έξω κόσμο ξέρεις με ποια φάτσα μιλάς τζαι ίσως να φκάλλεις τζαι συμπεράσματα που να μεν ισχύουν! Πάντως δαμέ εν εχρειάστηκε να σκεφτώ αν πρέπει να πω σε κανέναν για την σεξουαλικότητα μου τζαι να ανησυχήσω αν θα είμαι αποδεκτή! Δαμέ είσαι όπως είσαι τζαι σε όποιον αρέσκει! Όπως θα έπρεπε να είναι τζαι στην πραγματική ζωή! Απλά φοάσε γιατι τζιαμε οι επιπτώσεις εν μεγαλύτερες!

Εν ξέρω που είμαι παραπάνω ο εαυτός μου! Στο μπλογκ, ή στη ζωή; Νιώθω πως εν κομμάθκια δικά μου τζαι τα θκυό!

10 σχόλια:

  1. Τζαι εσύ τζαι ο νυχτερινός ποδηλάτης. Ούτε συνεννοημένοι να είσαστεν..
    Το σχόλιο που του έκαμα, σχύει τζαι για σένα.

    Σκέφτηκες καμιά φορά ότι εδώ είμαστε πιο πραγματικοί από την καθημερινότητα μας?
    Είπες το τζαι μόνη σου. Δαμέ ίσως λες πράματα που στην καθημερινότητα ,στους «πραγματικούς» σου φίλους δεν θα έλεγες.

    Αν σε γνώριζα κάπου έξω, τζαι κάμναμε παρέα για 2-3 χρόνια ας πούμεν. Νομίζεις ήταν να σε μάθω τόσο καλά όσο μπορώ να σε μάθω μέσα από τα πόστ σου?? Σου απαντώ εγώ. Όχι.Μπορεί να μην μου έλεγες για την σεξουαλικότητα σου. Ή μπορεί εγώ στην «πραγματική» ζωή να φρίκαρα αν το έκανες (δεν θα το έκανα αλλά λέμε τώρα)..

    Αν σε γνωρίσω τώρα αυτή τη στιγμή ξέρεις τι θα γίνει? Θα βγούμε, θα τα πιούμε, θα μιλήσουμε λες και σε ξέρω χρόνια και θα κάνουμε και shocking αστεία για gay και straight….. Επειδή δαμέ γνωρίζεις την ψυχή του άλλου..

    Γι’αυτό κόψετε το… This is as real as it can get!!!!!! :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύ ενδιαφέρουσα ανάρτηση :) εν καλύτερη που τη δική μου γιατί ίσιωσες την κατάσταση, έβαλες πολλά θετικά του blogging. Είναι όμως και χειρότερη που τη δική μου γιατί εν έχει τραγούδι! ΧΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Περιέγραψες ωραία αυτό που σκεφτόμαστε πολλοί από εμάς. Συμφωνώ ότι μπορείς να είσαι περισσότερο ο εαυτός σου, σε κάποια θέματα τουλάχιστον, και νομίχω είναι και κάπως η ασφάλεια της ανωνυμίας. Χαίρομαι πάρα πολύ που νιώθεις έτσι, γιατί και'γω χαίρομαι κάθε πρωί στη δουλειά που θα ανοίγω το κομπιούτερ και θα δω τι κανουν οι φίλοι μου Bloggers. Τελικά δεν είμαι τόσο pathetic όσο νόμιζα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Η αλήθεια είναι ότι και τα μπλογκς είναι μια μικρή κοινωνία...Θα δεις "φαινόμενα" που τα βλέπεις και στην έξω κοινωνία. Αλλά έχεις δίκαιο ότι συμπληρώνει πολλά κενά που στην ηλικία μας είναι δύσκολο να πληρώσουμε..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. πολύ όμορφο το κείμενο σου.
    τα μπλογκ μας δίνουν τη δυνατότητα να γνωριστούμε, ο καθένας είναι από την αρχή ανοικτός προς όλους. λέγοντας ανοικτός εννοώ πρόθυμος να γνωρίσει (διαδυκτιακά) τον άλλο. πόσοι το κάνουμε αυτό στη πραγματική μας ζωή; από συστολή, αμηχανία ή ψώνιο, δεν βάζουμε εύκολα ανθρώπους στη ζωή μας.

    δεν θεωρώ ότι το ένα αποκλείει το άλλο... ούτε ότι στο ένα είσαι ο εαυτός σου και στο άλλο όχι. νομίζω το βλέπω σαν χόμπυ... δοκίμασα ψηφιδωτό αλλά δεν... άσε που δεν έκανα νέους φίλους εκεί, ενώ στα μπλογκς... :-)

    άλλωστε ότι γράφεις είσαι εσύ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Polla oreo to post su.. :)))
    Prepi na valun j "like" kumpia sta blogs. :P
    Simfono oti en polla pio omorfo na milas mesa apo ti psixi su k na ise ilikrinis me ton allon, xoris na krivese piso apo ti "maska" pu foris sti kinonia, omos se ena vathmo opiadipote gnorimia meso tu internet ine aprosopi. Ektos an frontisis na gini gnorimia face to face, otan dis oti o anthropos pu egnorises aksizi na iparxi sti zoi su k apo konta. :D

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πολύ όμορφο post! Και στουσ 2 κόσμους είσαι ο εαυτός σου, απλώς εδώ δε χρειάζεται και ούτε σε νοιάζει να ασκήσεις στον εαυτό ή τις σκέψεις σου λογοκρισία. Δε χρειάζεται να δεις κανένα στα μάτια και να πεις κάτι που να τον ενοχλήσει, δε θα αισθάνεσαι άβολα στη συνέχεια. Απίστευτη ελευθερία σου δίνει το blog. Ακόμα και από τους εαυτούς μας! Καλή βδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ξέρω τι εννοείς, σχεδόν όλοι αλληλοκαταλαβαινόμαστε στον χώρο των μπλοκ, ειδικά οι ανώνυμοι. Λες και όταν έχουμε απέναντυ μας ένα πληκτρολόγιο και μια οθόνη ανοίγουμε απευθείας την ψυχή μας και εμπιστευόμαστε τα εσώψυχα μας στα μπλοκ.
    Νομίζω φοβόμαστε τους ανθρώπους άδικα, αλλά είναι δικαίωμα μας -ή ανάγκη- να ζούμε και μεις σε μια 2η διασταση (σαν το Ινσέψιον αν το είδες) αλλά τα πράγματα είναι περίεργα όσο και στην 1η τόσο και στην 2η διάσταση.
    Συμφωνώ με όλα όσα είπαν οι προλαλήσαντες, και μην το σκέφτεσαι πολύ, δεν είναι 2 κόσμοι, κι αν είναι εσύ είσαι 1 (και μοναδική) :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Like! :)
    Ένηξερω αν εν θέμα πολλών εαυτών ή τρόπου έκφρασης... ήτουν πολλά ωραίος ο παραλληλισμός με τους τυφλούς που έδοκες για τις μπλογκοφιλίες.

    Μπορεί να εν λόγω της ανωνυμίας, ή του ότι εν θορείς τον άλλον προσωπικά και εν χρειάζεται συγκεκριμένο body language, -ειδικά για κάποιο που εν ακοινώνητο όν σαν εμένα.- Είσαι εσύ και οι σκέψεις σου χωρίς να σε επιρεάζουν εξωτερικοί παράγοντες, (σαν ασπούμε αν εκάθεσουν σε ένα καφέ με τους φίλους σου να τα πείτε ήτουν να περάσει η γκαρσόνα, να κατσιαρίσουν τα ποτήρκα, να περάσει η πλανόδια κινέζα κτλ και άτε να εκφράσεις τις σκέψεις σου μετά).
    Εν σαν το καταφύγιο το μπλογκ, σάζεις το όπως θέλεις εσύ και δημιουργείς τις κατάλληλες συνθήκες για να κυλίσει η κουβέντα όπως την θέλεις.

    Έχει κάποιες σκέψεις που εν εκφράζονται με την προφορική ομιλία αλλά ρε κουμπάρε εσύ θέλεις να τις εκφράσεις σιού και καλά. Με το να γνωρίζεις και στην "πραγματικότητα" άλλους μπλόγκερς που τους θκιαβάζεις και σε θκιαβάζουν, ξέρεις ότι εθκιαβάσαν τσίνες σου τις σκέψεις κι έτσι μπορείς να περάσεις πιό εύκολα στο στάδιο της φιλίας, τουλάχιστον έτσι θέλω να το θορώ εγώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή