Διπλά Περηφανη!!! (Cyprus 1st Gay Pride)

Είχα μιαν πολλα ομορφη τζαι περιεργη μερα σημερα.
Που την ωρα που εξυπνησα αγωνιούσα για το πράιντ! Αραγε να μεν παω που εν να εσιει επεισοδια?
Αλλα αν σκεφτουν ουλλοι ετσι εν θα παει κανένας.
Γιατι να μεν ειμαι τζιαμε? Αφου υποσχεθηκα το του εαυτου μου. Αν δεν πάω σιουρα εν να το μετανιώσω.
Εν το πρώτο πράιντ.  Τζαι τι σκατα γραφω μεστο μπλογκ τόσο τζαιρο? Που εν η περηφάνεια μου? Εν να παω. Εν καθήκον μου να είμαι τζιαμε.
Τίκι τόκο ξεκινώ με την κολλητη μου.
Είμαι πλατεία! Εσιει κόσμο, εσιει αστυνομια. Χαζευκω τζαι οσπου να ξαναγυρισω πίσω, ο κοσμος επολλυνε. Γουάου! Εσιει πολλούς. Σχολιαζω με τη φιλη μου τους πολιτικους που θωρω ποτζει ποδα!
Ο κοσμος επολλυνε περίεργα.
Νιώθω πιο σίουρη οτι ούλλα εν να παν καλά. Μα επεριμεναν καμμια 300 άτομα. Σαν να τζαι ειμαστε πιο πολλοι?
Ακουω σφυρκες τζαι χειροκροτηματα τζι ασκοπώ να δω τι εγινε. Πιιιιι ερκουνται τζιάλλοι.
"Εν τουρκοκύπριοι ?" ρωτα με ενας κυριος
"Μα ξέρω?" λαλω του..
Με τα πανό τους, τις σημαιουες τους, τα σφυρουθκια τους.Ναι εσιει τζαι τουρκοκύπριους. Έτα πανό εν στην γλώσσα τους.

Πελλαμος!!! Εν το ζω τούτο. Εν όνειρο? Τσιμπάτε με να ξυπνήσω.
Αν εν 300 τούτοι εγώ ειμαι πυρινικος φυσικός. Εν παραπάνω εν το συζητω!
Ξεκινουν οι ομιλίες. Ακούσαμεν έναν, ακουσαμεν δευτερον, τρίτον, τεταρτον τζαι ακομα φκαινουν ομιλιτές. Σκεφτουμαι πως εν ώρα να αρπάξω το μικρόφωνο τζαι να πω οτι αγωνιώ να ξεκινησουμε κατα την βουλή. Επαραχέσαν το. Ο κόσμος μουρμουρά μαζι με μένα.
Ατε πάλε με τις σφυρκές τζαι τα χειροκροτηματα. Μα τι εγινηκεν παλε? Ενημερώνουμε ότι ήρτεν η θεά, το μωρό, η απόλυτη. Η Αννα η Βίσση. Οι ομιλιτές εν διουν παμό. Αν φκουν ούλλοι εν να σουρουπώσει, εν να θέλουμε φαναρκα.
Εφκηκε η απολυτη να πει 2-3 κουβέντες! Μόλις εποσπάστην ειπε εν ωρα να ξεκινήσουμε κατα βουλή μερκες. "Επιτελους!" αναφωνω τζαι χειροκροτώ την Άννα που εδωσε ενα τελος σε τουτο το μπορινγκ πράμα που άρκεψε να εξελίσσεται σε μαρτύριο.

Ξεκινουμε τζαι βαστα με ένας ενθουσιασμός λες τζαι εκερτισα το τζοκερ.Εν αναγνωρίζω την χώρα μου! Νομιζω είμαι διακοπές Ολλανδία. Εν η Κύπρος τούτη με τοσο σιηλιάες κόσμο? Εν γκει πράιντ σίουρα τούτο? Δυσκολευκουμε να το πιστεψω. Σκεφτουμε τους φιλους που εν στο εξωτερικο πως εν θα το πιστευκουν. Το ηθικο μου απλα ανεβαινει στο 1000...
Ναι ρε γαμώτο. Εν να τα καταφερουμε να αλλαξουμε τουτο το κοσμο προς το καλυτερο. Ήδη εξεκινησαμε. Ήδη ειμαστε τοσες χιλιαδες. Με πολλή υπομονή τζαι πολλη αγάπη.
Εκαμα κάμποσες χιλιαες σκεψεις ώσπου να φτασουμε στον κήπο πίσω που την βουλή. Είδα πολλα όμορφες εικόνες τζαι χαρουμενα πρόσωπα. Εν εχόρτανε το μάτι μου να θωρει κοσμο με τα μωρα του, ευτυχισμενους ανθρωπους τζαι υπεροχα πανο. Εν ήθελα να τελιώσει ποττέ. Ήταν κάτι παραπανω που γιορτη, κατι παραπανω που πράιντ.
Εφτασαμεν τζαι στον κήπο. Μουσικες παντου, κόσμος να χορευκει, να πινει, να διασκεδάζει. Εν είδα ούτε έναν ομοφοβικο. Ευτυχώς για να μεν μου χαλασει την διαθεση με ότι ηταν να φωναξει.
Εκατσαμε με την κολλητη τζαι εχαζευκαμε τον κόσμο.
"Εν σαν να εχεις μωρά καταπιεσμενα τζαι παίρνεις τα στον κήπο να παίξουν." ήταν η μονη κουβεντα που είπε τόση ώρα.

"Κοίτα τους ούλλους πόσο χαρουμενοι ενουν! Γελουν , διασκεδαζουν, εν ο εαυτός τους!" εσυνεχισε τζαι εκαμε με να γυρισω τζαι να τους ξαναδω.
Τζιεγω το ιδιο νιώθω σκεφτουμαι. Χαρουμενη, με μια κολλητη διπλα μου, που εν με θεωρει αρρωστη ή ανώμαλη.
Εν να αλλάξουν οι τζαιροι ειπαμε τζαι οι θκυο τζαι αναλυαμεν τι ομοφοβια μπορει να εζησε ή να ζει κάθε γενια κυπραίου lgbt ανθρώπου.
-"Ξέρεις ποιο εν το μονο κακο?" λαλει μου τζαι ξεροκαταπινω.
-Όϊ! Ποιο?
-"Ότι εγεμωσαν χωματα οι παντοφλες μου" , λαλει μου τζαι γελούμε.
"Να σου πω τζαι κάτι άλλο?" ρωτά με.
-"Ναι πε μου!"
-" Σήμερα έμαθε τζαι ο αντρας μου ότι εισαι γκέυ"
-Τζαι πως το επήρε? Ινταλως του το είπες?
- Χαλαρά. Είπα του ότι θα πάω μαζί σου στο πράιντ τζαι ερωτησε με αν εσιεις φίλη. Είπα του όι. Εσκασε ενα χαμογελουι τζαι είπε μου ότι εψιλιαστηκε πως εισαι γκει.
Οκ λαλω της τζαι συνεχιζουμε να θαυμαζουμε την ομορφκια των ευτυχισμενων ανθρωπων.
Σε καποια φαση αποφασισαμε να την κανουμε . Ηπιαμε τις μπυρες μας, εγελασαμε, εφιλοσοφησαμεν ώρα για το σπίτι.
Τούτη την μέρα θέλω να την σταμπάρω σαν μια τέλεια μέρα. Έκαμα τζαι το coming out μου σπίτι τζαι γυριζω σελιδα μεσ την ζωη μου.
Να προχωρησουμε παρακατω.
Σήμερα έγραψαμεν όντως ιστορια !
Σχεδόν 5,000 άτομα στο πρώτο κυπριακό πράιντ τζαι ένα coming out σπίτι, εν μια μερα γεματη εκπληξεις, αποδοχή τζαι αυτοσεβασμο.
Μπραβο σε όλους!!

Και ετσι για να μεν ξεχνιομαστε!!!!!!

Pretty, pretty please, don't you ever, ever feel
Like you're less than, Fuckin' perfect