Η μοναδική γκευ γυναίκα που γνώριζα εκτός εμού, στο τέλος αποφάσισε να ακολουθήσει τον "ίσιο" δρόμο και "μεταλλάχτηκε" σε staight. Πολλή μοναξιά, πολλή απομόνωση, αλλά και χάσιμο μερικών απο τα καλύτερα χρόνια της νεανικής μου ζωής!
Αυτό βέβαια πίστευα, αφού δεν είχα γνωρίσει καμμιά άλλη ομοφυλόφιλη για πολύ καιρό ούτε καν απο μακρυά! Όσο για τις αρρενωπές που κάποτε πετύχαινα στο δρόμο, το σκεφτόμουν, το ξανασκεφτόμουν, αλλά ποτέ δεν έβαλα το χέρι μου στη φωτιά για καμμιά!
Αυτό βέβαια το τηρώ μέχρι σήμερα! Ποτέ δε ξέρεις, λέω, και στην τελική δεν υπάρχει λόγος να ταμπελώσεις κανένα, γιατί απλά έτσι νομίζεις εσυ!
Δεν με έπειθαν το αρρενωπό περπάτημα, τα αγορίστικα μαλλιά, το ουδέτερο ντύσιμο και μόλις που έβλεπα να πλησιάζει κανένα παιδάκι και να την φωνάζει μαμμά, έφτανα στο συμπέρασμα¨: "Μπα!Αποκλείεται"!
Στο τέλος θέλοντας και μη ξεστραβώθηκα! Κατάλαβα το παιχνίδι του "κρύβομαι-κρυβομαι να μη με βρεις" (ή έτσι θέλω να νομίζω τουλάχιστον)!
Έκανα κολλητές παρέες, γνωρισα εκατοντάδες κοπέλες που ψάχνουν άλλες κοπέλες,έκανα φιλίες, τσακώθηκα, έκλαψα, έκανα σχέσεις, παθιάστηκα, έφαγα τα μούτρα μου, έφαγα χυλόπιτα, έφαγα και κανονικό φαγητό μαζί τους και γενικότερα κάνω αυτα που κάνω και με τους ετεροφυλόφιλους κολλητούς μου!
Με λίγα λόγια όλα νορμάλ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου