Μαζοχιστικές τάσεις δεν εχω ευτυχώς, ή τουλαχιστον έτσι θέλω να νομίζω! Αυτό που με ξετρελαίνει όμως είναι τα τρελλά, κουφά και αδικαιολόγητα που τυγχαίνουν κάθε φορά που παω, είτε σε μένα, είτε στους δίπλα. Φεύγοντας πάντα σκεύτομαι αν εγω τα προκαλώ! Μήπως φταιει το ντυσιμο μου, η ηλικια μου, το φύλο μου, η αυτοπεποιθηση μου, το γαμωτο μου, η μαλακια μου? Μηπως είμαι παραφρων? Μήπως δεν ήμουν αρκετα ευγενική? Μήπως δεν έχω χρησιμοποιησει όλες τις μαγικές λεξούλες που μου έμαθε η μανα μου? «Παρακαλώ, ευχαριστω, σεις και σας κλπ»!
Μπα! Όλοι εχουμε ακουσει απίστευτες ιστορίες που, είτε μείναμε με το στομα ανοικτό, είτε ξεραθήκαμε στα γέλια, ειτε εκνευριστηκαμε αφανταστα! Έτσι δεν ειναι?
Ξεκίνησα λοιπόν να πάω στο ανεργιακο, για την καθιερωμένη εγγραφη μόλις χασεις η εγκαταλείψεις την δουλειά σου. ( Έτσι κανουν όλοι οι άνεργοι και άεργοι της Κύπρου και της Ευρώπης, μην πω και όλου του κόσμου, αλλά άστο καλύτερα) ! Μη θέλοντας να πήξω στις συνηθισμενες ουρές και λόγω τις ιωσης που φορτώθηκα εδώ και 3 μέρες, ξεκινώ με παρέα μια φίλη μου, γύρω στις 11, όπως μου είπαν κατι φιλοι, η καλύτερη ώρα γιατί αραιώνει ο κόσμος!! Ίωση είναι αυτη, ώρες δεν κοιτά και ετσι καθυστερω για ευνόητους λόγους!
Φτάνουμε επιτέλους στο ανεργιακό και μπαινουμε στο γραφειο, στο οποίο ηταν μόνο μια κοπελα την οποια εξυπηρετούσαν, (οτι απέμεινε απο την κοσμοσυρροή) κι εγώ 12:05 είμαι μπροστα στην κυβερνητική υπάλληλο και τις εξηγώ πως θέλω να προχωρήσω με την εγγραφή μου! Με κοιτα, την κοιτω, με κοιτα,την κοιτώ. Kοιταζει την διπλανή της, η οποία συνομιλούσε με την παραδιπλανή για κάτι δικά τους προσωπικα, τις κοιτώ κι αυτές μήπως καταλάβω τι συνεβαινε, με ξανακοιταζει «η δικια μου», κοιταζει το ρολοι της, μου χαμογελα, τις χαμογελώ και μου λεει : «Ναι, αλλά έπρεπε να ρθεις πριν τις 12! Τώρα ειναι 12:05»! Μένω κοκαλο, σκεύτομαι αν πρεπει να γελασω και περιμένω καποια απο τις κοπέλες να γελάσει πρωτη και να τελιώσουμε το αστειο εδώ! Όταν καταλαβα πως δεν ήταν αστείο, αλλα το εννοουσε ζήτησα συγνωμη και μου λεει «να ρωτησω την κοπελα δίπλα αν μπορω να σου κανω την εγγραφη»! Ευτυχώς λεω με λυπήθηκε και συνάμα σκεφτόμουν ένα σκετσάκι του Χαρρυ Κλυν που πήρε ένα καροτσακι φορτωμένο χαρτια μετά που του ζήτηθηκαν από τον δημόσιο υπάλληλο και ταλαιπωρημένος παει στο ελληνικό δημόσιο.Εχετε απολυτηριο στρατού? Μαλιστα λεει αυτος καμαρωτά. Γυμνασιου, λυκειου, νηπιαγωγειου? Όλα τα έχω κυριε οριστε του λεει! Μμμ.. λυπαμαι κυριε η ώρα ειναι 2 κλεισαμε!!!
Πίσω στα δικά μας τώρα! Περιμέναμε να τελιώσουν την κουβέντα να μην ενοχλήσουμε τις κοπέλες και στην δευτερη προσπαθεια που ακουσε το ονομα της μας εδωσε το οκ να προχωρήσουμε με την εγγραφη! Το πόσο χαρηκα δεν φανταζεστε που θα τελειωνα επιτελους μ’αυτα! Αφού συμπληρωσε καποια στοιχεια και διόρθωσε την καινουρια μου διευθυνση (μετα που την εγραψα σ’ενα χαρτακι γιατι δεν την καταλαβαινε προφορικά ή ορθογραφικά, δεν ξέρω) ηρθε και η hot ερώτηση! «Γιατι σας απέλυσαν»? «Δεν μ’απελυσαν, εγκατελειψα» ειπα ετσι ξερα και ενιωσα την λεξη «εγκατελειψα» να με κτυπα στα μουτρα, γιατι εγκαταλειψα σημαινει πολλα και εγώ ειμαι πολύ ενταξει, αλλα ποιος νιάζεται!
«Ο λόγος»? με ρωτα για να γραψει μια δικαιολογια στα πρακτικα και να τελιωνουμε επιτελους και να παει ο καθενας στην δουλεια του! Οι λόγοι σκεφτομαι ειναι πολλοι και μου ηρθαν στο μυαλο ολα τα ξενυκτια και οι υπερωριες που δεν πληρωθηκα ποτε, ολες οι υπερπροσπαθειες και οσες φορες ειχα ξεχασει να γευματισω ή και να δειπνησω γιατι με παρεσερνε η δουλεια και ο χρονος, όσους καθυστερημενους στα ραντεβου πελατες περίμενα να εξυπηρετησω και μετα να σχολασω,σε ολους αυτους που εχω κανει χαρες ακομα και στην ιδια την εταιρεια, ολους τους τσακωμους και τις μαχες για να παρω λίγα απο τα λεφτα των υπερωριων που μου ανηκαν αλλα δεν πηρα, για τα τόσα πόστα και ευθύνες που ανάλαβα θέλοντας και μη και ολα αυτα που δε θα μαθει η «ανεργιακή» υπάλληλος ποτε!
«Ο λόγος»? την ρωτω για να κερδισω χρονο, αλλα δεν ηξερα τι να τις πω! Αμέσως μου ηρθε στο μυαλο το πιο ωραίο!!!! Το ονειρο μου! Η δική μου δουλεια! Η δική μου εταιρεια που θα προσφερει άψογες υπηρεσιες στους πιστους μου πελατες με σεβασμο, αγαπη, και προπαντων κατανοηση και φυσικα με το αζημειωτο! Αυτο που καιρο τώρα προσπαθω να κανω πραγματικοτητα αλλα δεν κοντευω ουτε και ενα εκατοστο!
«Θα κάνω δουλεια δική μου!!» τις λεω καμαρωτα με υφος που υποδηλωνει οτι ολα τα εχω υπο ελεγχο!
«Δικη σου?????» πετιεται η διπλα και ολα παγωνουν! Καταλαβα πως την ειπα την μαλακια μου και τωρα παει και το ανεργιακό επιδομα! Θυμηθηκα την μανα μου που μου ελεγε μην λες αληθειες παντα! Καιγεσαι ...!!!! Ακριβως ετσι!!!Ενιωσα να τυλιγομαι στις φλογες μαζι με την ανεργιακη επιταγη και σε λιγο να μενουν σταχτες!
Τωρα πως σωζεις την κατασταση? Μα ποια κατασταση σκευτομαι? Ανεργη δεν ειμαι? Λεφτα δεν εχω να παρω? Γιαυτα τα λεφτα δεν δουλευα τοσα χρονια? Δεν πληρωνω τους φορους μου? Δεν ειμαι πολιτης της κυπριακης δημοκρατιας? Μηπως δεν επρεπε να ερθω εδω? Μηπως προσπαθω καταβαθος, με χυδαιο τροπο και ξετσιπωτο να κλεψω την κυβερνηση?
«Μα αυτο δε γινεται» λεει μια αλλη «ανεργιακή» υπάλληλος, και μου επιβεβαιωνει τις σκεψεις πως το εβαλα το χερακι μου στο κυβερνητικο ταμειο!Φτου γαμωτο! Να ‘χα τα λεφτα να κανα την εταιρεια μου να μην εχω αναγκη κανενα ουτε αυτη την κωλοεπιταγη λεω και βριζω απο μεσα μου την φτωχεια και την ειλικρινεια μου!
«Αυτο σημαινει πως δεν εχεις αναγκη απο δουλεια και λεφτα» λεει η αλλη «και ετσι θα απορριφθει αυτοματα η αιτηση σου! Εμεις εδω εξυπηρετουμε αυτους που ψαχνουν δουλεια...» λεει με υφος αυστηρο και τα παιρνω γιατι πλεον ενιωσα να προσβαλλομαι, αλλα διατηρησα την ψυχραιμια μου για ευνοητους λογους! «Αν ειναι αυτο το θεμα τοτε ναι, ψαχνω δουλεια» λεω! «Μα το ειπες πλεον και το ακουσαμε» πεταγεται μια αλλη με υφος ντετεκτιβίστικο και γελακι ειρωνικο λες κι εξιχνιασε το μεγαλυτερο οικονομικο εγκλημα!
«Μα αν ειχα λεφτα για την εταιρεια δεν θα ρχομουνα εδω της λεω δεν θα υπηρχε λογος!» Θα ετρεχα σε αλλα κυβερνητικα και οσο σκεφτομαι το τι τρεξιμο θα εκανα στην αλλη περιπτωση τρεμω! «Και μεχρι ν’ανοιξω την εταιρεια μου εγω τι θα τρωω και στο κατω κατω εσενα τι σε νοιαζει και απο την τσεπη σου θα τα παρω?» τις ρωταω και φερνουν την μαδαμ απο το πισω γραφειο να «καθαρισει» η οποια εχει ακουσει ολη τη συζητηση εξ αρχης, αλλα ασχολειτω με τα δικά της!
Με υφος ρουφιάνας μαθητριουλας που καταγγέλνει την μεγάααααλη αδικια στην διευθυντρια της, με «καρφώνει»! Ετσι ενιωσα και πειράχτηκα, αφου ηρθα για μια απλη εγγραφη στο ανεργιακο και σε λίγο φαίνεται πως θα τους χρωστω ή θα καταλήξω στην «στενή» ως ένοχη για ένα εγκλημα που δεν έγινε, αλλά είχε μάρτυρες!
«Θέλεις να βρείς δουλειά»? με ρωτα η μαδαμ και σηκώστηκε.Της απαντώ «Φυσικα και θέλω»! «Μα θέλει ν’ ανοιξει εταιρεία δική της» λέει η «μαθητριούλα» λες και εκανε τ΄αδύνατα δυνατα να μην πάρω τα λεφτά που δικαιωματικά μου ανήκαν! «Αν μπορουσα θα το ‘κανα» λεω με πειραγμενο ύφος και ήθελα να τις σπάσω τα μούτρα ή να της βηξω για να της δώσω λιγη απο την ίωση μου! «Αν θα ανοίξετε δική σας δουλειά δεν μπορείτε να εγγραφείτε, γιατί όταν βρεθεί δουλειά για σας δεν μπορείτε να την αρνηθείτε» λέει η μάδαμ!
«Έφυγε επειδη δεν πληρωνόταν κανονικα» είπε η φιλη μου, που απ’ ότι καταλαβα τα πήρε περισσότερο απο μένα και με σκουντάει να πω την αλήθεια που έφυγα! «Τότε δεν θ’ανοίξετε δική σας δουλεια ακομα αλλα θελετε να εργαστειτε αλλού»!, λέει η μάδαμ και κάθεται λύνοντας την παρεξήγηση!
Μα εγώ δεν έκρυψα την αλήθεια , απλά ψάχνω κατι καλύτερο που θα με βοηθήσει στο εγγυής μέλλον να κανω κατι δικό μου σκέφτομαι κι επιμένω στα δικά μου.
Συνεχίζεται η εγγραφή κανονικά, αφού όλοι πήραν το πόστο τους και με ρωτά η κοπέλα που μ’εξυπηρετούσε αν είμαι τάδε ειδικότητας.(Έτσι έγραφε το χθεσινο χαρτί που πήρα απο τις «πάνω ανεργιακές») «Όχι δεν ειμαι! Ασχολόυμαι με το τάδε» ειπα και σκέφτομαι τσάμπα εξηγούσα της άλλης χθες για το τι ακριβώς έκανα στην παλιά μου δουλειά!
«Να γράψω τάδε ειδικότητα»? (σε αρσενικό γενος) Ρωτά με απάθεια και όλο απορία η αλλη! Την κοιτάζω επίμονα και απορημένα! «Γράψε» της λέω κοφτά και μου ρχεται να ξύσω τ’ αριστερό αρχίδι που μόλις μου κρέμασε απο την αμαθεια να την πω τώρα, το «περίεργο» επαγγέλμα που πήγα και διάλεξα ή μήπως απο την περσινή Γιουροβίζιον!
Σκέφτομαι πως πρέπει να μάθω να κρατώ το στόμα μου κλειστό, να βάζω στην θέση τους τις διάφορες δήθεν κυριούλες που τσαντίζονται όταν εσυ εχεις να πάρεις κι αυτες δεν μπορούν και ότι η ίωση δεν περνα αν δεν περιοριστείς στο σπίτι σου!
Άντε να τελιώνουμε σήμερα σκεύτομαι κι αν κάνω δική μου δουλειά...να μου κοπούν τ’ αρχίδια!
Ανάθεμα την ανεργια μου λεω και μπαινω στ’ αυτοκίνητο της φίλης που με εφερε στο ανεργιακό για να επιστρέψω πισω στην τουαλέτα μου, όχι λόγω ίωσης αυτή τη φορά, αλλα λόγω κυβερνητικής κουλτούρας!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου