"Μάμμα είμαι γκέι...!"

Tης μανα μου ειπα της οτι ειμαι γκευ το 2014 (πιιι μανι μανι εσιει 2 χρόνια).
Η μερα που της το ειπα ηταν πολλά σημαδιακή.Εκαταγραψα την ήδη, στο μπλογκ δαμε. Εν θα ξεχασω πόοοοοοσο άγχος είχα τζαι ποοοοοοσο εκόλωνα να της το πω.
Επροσπάθησα το πολλές φορες... Έκαμνα πράκτις μόνη μου πως να αρκέψω.
Εθκιάβασα οδηγους για κάμινγκ άουτ στο ιντερνετ. Εμιλησα με φιλους.Είπαν μου τις εμπειρίες τους όσοι το εκάμαν. Εθκιαβασα ιστορίες, εκαμα ποστ (εσιει που το 2012 ??)

Ήρτεν λοιπόν η μέρα που επερίμενα. Το πρώτο κυπριακό γκει πράιντ το 2014.
Τζεινη η μέρα ήταν η μέρα που ήθελα να σταμπαρω οτι το είπα της μάνας μου.
Μια κουβεντα εν τουτο όμως. Ίνταλως της το λαλείς;

Ημουν πολλά χαρουμενη τζαι με ανεβασμενη την περηφανεια μου, την αυτοπεποιθηση εν ξερω πως να το εξηγησω ακριβως αλλα ειχα ενα μιξ ωραιων συναισθημάτων που το αισθημα του κινδυνου τζαι να παν ουλλα στραβα αφήνει σε ΣΧΕΔΟΝ αδιάφορο.

Αποφασίζω ότι η καλύτερη ατάκα είναι "Άμμα είμαι γκέι". Μικρη και περιεκτική, τσακ μπαμ μεν βασανιστω πολλα με τα "αμμα θέλω να σου πω κατι, μπλα μπλα μπλα.." τζαι να γυροφερνω τζαι να νομισει τελικα οτι προσπαθώ να της πω, πως ειμαι έγκυος.

 Παρένθεση ότι η μάνα μου εν πολλά διακριτική. Μεσα που τες κουβεντες μας εδειξε οτι εν πολλά υποστηρικτική με τους γκέι. Αν δεν παεις να της πεις για ο,τι σε απασχολει εν θα ρωτήσει που μόνη της. Εν ενθαρρυντική γενικοτερα τζαι σε ούλλες τις αποφάσεις των παιθκιών της πάντα καταλήγει "Εσυ ξέρεις καλύτερα, αν νομιζεις οτι ετσι θέλεις να κάμεις,  κάμε το!" Αν ουλλα παν σκατα εν θα σου πει  εγω ελάλουν σου τα, απλα θα στεναχωρεθει μαζι σου τζαι θα προσπαθησει να σου δώσει κουράγιο. Με τουτην την μάνα μοιαζει ευκολο να το πεις τζαι να σε αποδεκτει αλλα παντα σκεφτεσε πως οτι αφορα το παιδι της εν μπορεις να ξερεις την αντιδραση της. Τζαι δαμε κλειουμε την παρενθεση.

Εστρολιάστηκα για το πράιντ πιο νωρίς τζαι επεριμενα να παιξει τηλ να ξεκινήσω.
Είχα πολύ χρόνο τζαι ευκαιρία να πιασω την μανα μου κουβεντα τζαι να της το σπουρτίσω.
Εχαλαρωνε πανω στον καναπέ τζαι το λαπτοπ τζαι εκατσα πιο κάτω τζαι ξεκινουμε τάχα χαλαρη και αδιάφορη κουβεντα, (για το πραιντ τζαι οτι παιζει να πεσει τζαι ξύλο, αφου πρωτη φορα γινεται).
Σε καποια φαση πεφτει η κουβεντα στο συμφωνο, σε δικαιωματα τζαι αναφερνω της καποιες φιλες μου γκει , (σορρυ φιλες μου-ηταν για καλο σκοπο) τζαι οτι εννεν λογικο να μεν εχουν τα ιδια δικαιωματα που εχουν τζαι οι στρειτ.
Πρεπει να ειπα που μεσα μου 100 φορες "1,2,3....-σπούρτα το....!" Αλλα εν εφκαινε τιποτε.
Σε καποια φαση ετζιλληθηκα ποτζει ετσιλληθηκα ποδα λαλω εν παει χαβας. Πρεπει να το πω. Ακουα την καρδία μου που εφάκκαν οπως την πελλη, ενομιζα ηταν να πεταχτει εξω τζαι επιτελους πετασσω το.... "Εν τω μεταξύ άμμα..... ειμαι τζι εγω γκέι!"
Απολυτη σιωπη.
1 δευτερολεπτο...
2 δευτερολεπτα.... γυριζει θωρει με, ξαναγυρίζει στο λαπτοπ της.
3 δευτερολεπτα....
Γυριζει πάνω μου, φκαλει γυαλι, (λαλω που μεσα μου "Ωχ...!") , τζαι λαλει μου... "Σοβαρομιλας;"
Σύρνω χαμογελούι τυπου -εν ξερω τι καμνω παρακατω-,  απαντω της "Ναι!"
Ξανακαμνει μου  "Σοβαρομιλάς;"... Σκεφτουμαι θκυο φορές η ίδια ερώτηση εν το επεριμενε σιουρα.
"Ναι μάμμα, σοβαρομιλώ"...
Γυριζει ξανα πισω στο λαπτοπ της. Καταπίννω το χαμογελο μου άξιππα.
Απολυτη σιωπή.
Γυρίζει πάνω μου τζαι σκεφτουμαι να σιύψω να γλυτώσω το λαπτοπ.
Εγω, λαλει μου, θέλω να είσαι ευτυχισμένη. Να προσεχεις τζαι να εισαι ευτυχισμενη τζαι ξαναγυριζει στο λαπτοπ της.
Τι εννοει? Τουτο ήταν? Ετελιωσε? Ατς ιτ να πουμε? Αναιμακτα?
Καλα ρε μάμμα θελεις να πεις εν το σκεφτηκες ποτε για μενα? Εν σου περασε που το νου?
Οι λαλει μου τζαι συνεχιζει στο λαπτοπ.
By the way εν να παω στο πραιντ τωρά, λαλω της τζαι καπου τζιαμε εξυπνησε η κυπραια μανα.
Τι εννοεις λαλει μου, όϊ εν θα παεις. Να φαεις ξυλο? Να εσιει φασαριες τζαι να παθεις τίποτε?
Ρε μάνα μεν φοασαι. Παω για τζεινα τα δικαιωματα που ελαλουσαμε πριν λλιο. Πρεπει να παω. Παω για μενα, για τις φιλες μου,  για τα 15χρονα που φοουνται. Εν γινεται αλλιώς τουτη η δουλειά. Θελεις να σε παρω τζαι σένα?
Οι εν να μεινω αλλη φορα παμε.
Να ξερεις οτι μια μερα εν να παμε ομως, λαλω της.

Εδικαιολογησα την για το σοκ που την εβαλα να περασει. Τελικα εν ήξερε τιποτε για μενα. Ούλλη η υποστηριξη που εφκαλε για τους γκει, φιλους, συγγενεις, γνωστους τζαι αγνωστους εν ηταν γιατι ηξερε πως ημουν τζιεγω.


Επομενες μερες εν μου εξαναειπε, εν της εξαναειπα τιποτε. Αφηκα την να το χωνεψει, να το επεξεργαστει, να το καταπιει.
Μετα που μηνες ανοιξα ξανα κουβεντα να δω πως παει η χωνεψη..
Μεσα στα πολλα.....
-Θυμασαι τζεινη την φίλη μου που καποτε εμεινισκαμε τη νυχτα μαζι?
-Ναι!
-Ε, τζεινη ηταν σχεση μου!
-Θυμασαι τζαι τζεινη την αλλη πιο παλια που ηρτε 2-3 φορές?
-Ναι !
-Ε, τζαι τζεινη σχεση μου!
-Θυμασαι τζαι μιαν αλλη που με ερωτας γιατι εν ερκεται πιον τζαι ειπα σου οτι επαρεξηγηθήκαμε τζαι εν μιλουμε ? Τζαι εκαμνες παραπονα οτι ειδε σε μια φορα τζαι εν σε εσιερετησε τζαι εξιτιμασες μου την που ηρτες σπιτι?
-Ναι!
-Ε, εν που εχωρισαμε γιαυτο εν σου εμιλησε μαλλον.
-Θυμασαι τζαι την ταδε?
-Ναι! Τζαι τζεινη σχεση?
-Οι τζεινη απλα ηταν φιλη, τζαι εχαθηκαμε, τιποτε πονηρο .
Εσουζε καμποσο την κελε της. Εξεκινησαν καποια κομμαθκια του παζλ να μπαινουν στον τοπο τους.

Ειπα της πως εν της εμιλουσα τοσα χρονια για τις σχεσεις μου επειδη εννεν πως εν ηθελα. Απλα εν ηξερε τζαι εν εμπορουσα να της πω τιποτε. Ηθελα τζιεγω να της πω οτι εχωρισα ή οτι ερωτευηκα, οπως ερκουνται τα αδερφκια μου τζαι λαλουν της. Εν ηξερα ομως αν ημουν αποδεκτη. Σιγα σιγα εμαθα.

Λαλουμεν τα ουλλα. Ή εστω τα παραπανω. Σε αλλη φαση ετυχε τζαι ελαλουν της γιατι εχωρισα με την μια ή την άλλη τζαι ποσο με επληγωσε η ταδε. Εν λυτρωτικο για μας που εσιωπουσαμε τοσα χρονια. Ξεθαφκουμε σιγα σιγα τζεινα ουλλα που εκρυφκαμε τοσα χρονια λες τζαι ηταν τιποτε κακο. Αποδεικνυουμε τζιεμεις στον εαυτο μας οτι οντως η ομοφυλοφιλια εννεν τιποτε κακο, ουτε για να φοασαι, να ανησυχεις ή να νιωθεις μειονεκτικα επειδη εν σε αποδεχουνται ουλλοι.
Ειδικα αν εσιεις τζαι καλες σχεσεις με τους γονιους σου, ψοφας να τους τα λαλεις, οπως ψοφα καθε κοπελλουι να τα πει, στρειτ  ή γκει!